Vrij vertaald: de inhoud is niet gelijk aan het systeem. Een mooie zin die te maken heeft met een experiment genaamd de Chinese Kamer. Geldt dit nu ook voor het AVAfit model?
Semantiek is de betekenisleer en Syntaxis is taalkunde.
In het experiment werd een proefpersoon die geen Chinees kent of spreekt opgesloten in een kamer met alleen een boek, schrijfgerei en vellen papier. Sommige vellen papier zijn leeg en sommige beschreven in Chinees schrift. Via een gleuf in de muur worden voedsel, inkt en nieuwe vellen papier aangeleverd. Het boek bevat instructies, in de moedertaal van de proefpersoon, die beschrijven hoe te reageren op een binnenkomend vel, afhankelijk van het symbool dat erop staat: schrijf een teken op een vel en leg dat op de linkerstapel, gooi het bovenste vel van de rechterstapel door de gleuf, enz. Na verloop van tijd ontstaat er een soort communicatie. Maar de persoon die in de kamer zit volgt slechts de regels; hij heeft geen idee waar de conversatie die hij voert over gaat. Het boek en de vellen papier kunnen evenmin Chinees begrijpen. Kortom: geen enkel deel van het systeem begrijpt Chinees.
Het AVAfit model is ook een systeem. Een systeem dat je kunt toepassen zonder dat je begrijpt waar het over gaat en wat de gevolgen zijn. Maar dan is sociale innovatie nog ver weg. Het gaat om het begrip van de fits en de bewuste keuze om te komen tot afstemming. De keuze tussen de verschillende (aspecten van de) fit’s vormen de basis én het succes van strategische HRM: AVAfit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik stel uw reactie zeer op prijs! Uw bericht zal worden geplaatst op deze blog, onder het artikel.