We kunnen niet zonder je, maar gaan het wel proberen.

Vergeeld hangt deze spreuk al een jaar op mijn prikbord en telkens als ik langsloop kan ik de neiging tot glimlachen niet onderdrukken: "We kunnen niet zonder je, maar gaan het wel proberen". De uitspraak zegt namelijk heel veel. Er is een afscheid, een definitief afscheid, een nieuw begin en een prettige relatie. Het zijn dé uitgangspunten bij een exitgesprek. En waarom?.............

De genoemde uitgangspunten vormen mijlpalen.
Zo was er eerst een prettige arbeidsrelatie en door omstandigheden is er door één of beide partijen besloten om te stoppen. Niet zo maar, maar (voorlopig) voorgoed. Het geeft beide partijen weer een nieuw beginpunt. Ieder slaat een nieuwe weg in en (dat is de bedoeling) denkt nog regelmatig terug aan de goede herinneringen. Het ideale plaatje. Maar er is meer........

Van jager tot rijstebrijberg.

Vaste AVAfit bloglezers weten dat iedere blog begint met een emotie zoals verbazing, inspiratie, herkenning, boosheid, verwarring etc.. Dit keer trok de tweet van @lodiplanting "Een valkuil in de hybride arbeidsmarkt:" mijn aandacht. De nieuwsgierigheid werd groter toen ik er in ontdekte dat er een link was tussen schaarste en kwaliteit (economieles nr. 2). De herkenning werd ingezet bij het lezen dat het personeelstekort zou kunnen worden opgelost door een inzetbaarheidsprofiel. Tenlotte stortte ik in een dal van verwondering . Ik vroeg me af: "begrijpen we elkaar (nog)?

Nieuws uit de "oude" doos?

Bij het bedenken van een titel voor deze blog kon ik kiezen uit "Hoe houd je een ambacht in leven?" of "Worstelen met vitaliteit" en "Oud is ook weer zo'n woord.". Tenslotte is het geworden "Nieuws uit de "oude" doos" omdat ik op de NVP bijeenkomst van 17 mei jongstleden in het thema "Vergeten groenten, vergeten talent" vooral geïnspireerd werd door Marino de Bruijn, Chef Horeca aan het Koning Willen I College in Den Bosch. Hij legde geen accent op het verleden, senioriteit of verworven competenties, maar maakte ons nieuwsgierig naar en liet ons proeven aan The New Dutch Kitchen.............

SVH Meesterkok Albert Kooy is een gedreven voorvechter van wat hij noemt ‘De Nieuwe Nederlandse Keuken’. Vaak wordt er laatdunkend gedacht over ons culinaire erfgoed. Maar volgens Kooy moet iedere Hollandse kok juist trots zijn op zijn roots en willen koken met producten die hij kan verbouwen in zijn eigen achtertuin.Kooy geeft les aan de Stenden Hoge Hotelschool in Leeuwarden. De belangrijkste les die Kooy zijn studenten bijbrengt, is respect voor de natuur. “Niet de vraag van de consument, maar het weer en de seizoenen bepalen wanneer groenten klaar zijn om geconsumeerd te worden. De groentetuin is je supermarkt. Het ontbreekt de consument aan basale warenkennis. De supermarkt zorgt ervoor dat we geen besef meer hebben van waar onze producten vandaan komen en wat er in welk seizoen groeit.” Kooy ziet daar een rol weggelegd voor de horeca. Lees meer op zijn website.

AVAfit lunches starten weer.

Heb je het ook zo druk dat je eigenlijk vergeet te lunchen?

Dat je agenda zo bomvol zit dat er geen tijd vrij is voor jezelf?

Of dat je eigenlijk wel eens specifieke onderwerpen zou willen bespreken met anderen?


Elke zomer in de maand mei starten we met de AVAfit lunch.

Op 5 data in het jaar organiseren we tussen 12.00 en 14.00 uur een lunch in verschillende regio;s.

Tijdens deze lunch krijg je een lezing, een workshop, een test of een activiteit.

Het thema is afwisselend, maar heeft altijd iets te maken met leiderschap, vitaliteit, HRM, flexibiliteit, 2.0, etc.

De deelnemers kunnen netwerken, maar leren elkaar ook tijdens de verschillende lunches kennen.

Dus 3 vliegen in 1 klap.

Sorry, foutje!

Zou Columbus bij de ontdekking van Amerika ook niet gedacht hebben "Sorry, foutje!" toen hij er achter kwam dat hij niet in India was beland? Eigenlijk is hij dus niet een groot ontdekkingsreiziger maar een disfunctio-nerende medewerker. Kijk eens wat dat hem en ons allemaal heeft opgeleverd. Blijkbaar leveren fouten ons soms ook wat op.


Dus misschien had de titel van deze blog moeten luiden: "Sorry! Foutje, maar bedankt!"
In 1492 zette Columbus voet aan wal en noemde de bewoners van het land indianen, omdat hij op zijn eindbestemming India was aangekomen. Daar ging Columbus dus mooi de fout in. Amerika en India liggen mijlen ver van elkaar vandaan...... Met gebruik van de huidige tomtom vraag je je af hoe hij dáár in vredesnaam terecht is gekomen terwijl ze koersten naar India.

Communicatie is ook on(der)wijs!

Dit is een duoblog van Hanneke de Frel (directeur Maximaschool en blogger op on(der)wijs) en Esmeralda de Vries (Organisatie Socioloog AVAfit). Deze uitdaging is bijzonder omdat zij samen als vriendinnen - vanaf de zwangerschap van hun oudste zonen, geboren in januari en februari van het jaar 1991 - in hun werk dagelijks maar op verschillende wijze bezig zijn met “Communicatie”.

Hanneke:

Laat ik eens beginnen met de volgende stelling: “Woorden zijn een vorm van communicatie, maar communicatie is een vorm die zich niet alleen in woorden laat uitdrukken.“

Internet voor iedereen?

Ooit las ik dat internet eigenlijk iets voor de elite van de wereld was. Voor inwoners van rijke, welvarende landen was het een algemeen goed, voor vde rest van de wereld had geen toegang tot dit medium. Maar wát zegt "toegang hebben tot internet" nu eigenlijk?

In De Standaard van 2 mei lees ik: BRUSSEL - Meer Belgen hebben toegang tot het internet. Er is wel een andere kloof ontstaan. Of beter: ze is verschoven. De toegang mag dan wel beter zijn, er bestaan grote verschillen in de manier waarop we het internet gebruiken.

Woorden maken het verschil.

Hoezo zijn wij tegenwoordig vooral visueel ingesteld?