De uitvinder van het wiel valt in het niet bij de bedenker van de toepassing.

Geïnspireerd door de blogs van Philip van Londen bedacht ik mij vanmorgen dat vernieuwing in de zorg eigenlijk helemaal niets nieuws is. Dat geldt niet alleen voor de zorg, maar voor iedereen. Als we niet kritisch kijken, aanpassen, verbeteren en leren van gemaakte fouten, dan wordt het niks met ons als mensheid. Volgens mij is dat altijd al zo geweest. Dus wat is nu het nieuwe van "sociale innovatie" als we er geen toepassing voor weten of gebruik van maken?


Op de site van Philip staat: Organisaties worden doorgaans opgericht met een specifiek doel in het vizier. In de loop der tijd zijn deze organisaties, door hun structuur, vaak zelf een beperkende factor in het bereiken van dat doel. Dan is het zaak deze structuur te ontrafelen en de intrinsieke motivatie van mensen, die de organisatie vormen, te mobiliseren. Wat zijn hun motieven en kwaliteiten, uit welke ervaring kunnen zij putten en hoe kunnen we die (opnieuw) inzetten? Dit is de kern waar het bij sociale innovatie om draait. Dan krijgt herstructureren iets positiefs en is het niet louter een een kaasschaafmethode om kosten te snijden en biedt het perspectief voor verbetering. Een efficiënte en adequate inzet van mensen, middelen en systemen.


Omdat beelden meer zeggen dan woorden, verwijst Philip ons naar onderstaand filmpje







Oplossingen voor problemen (ook in de zorg) komen niet voort uit het versterken van regels en procedures. Het beste in mensen naar boven halen kan alleen maar door heb te betrekken bij het probleem: "Wat is jouw bijdrage in dit proces? en hoe kunnen we deze zorg nóg beter krijgen?". Zorg verbetert door aandacht en levert meer op dan een goed idee, want óók in de zorg gaat het om geld. In de eerder blogs deze maand heb ik al laten zien:

• Dat we door de samenwerking tussen wetenschap en technologie de zorg kunnen verbeteren. 
• Zo ook met Koploperteams die volgens het aloude principe hun zorg op de werkvloer kunnen aanpassen. 
• Dat als de cliënt centraal staat en zelf invloed heeft op de geleverde zorg & proces er veel betere directer zorg (op maat) ontstaat. 
• Dat als je daadwerkelijk de passie van de zorgmedewerkers stimuleert niet alleen het ziekteverzuim (depressie en burnout) afneemt, maar ook een fit personeel ontstaat die die aandacht in de zorg om kan zetten in winst.

Het is niet meer de vraag óf we gaan innoveren, maar hóe!!
Geïnteresseerd in mogelijkheden? We organiseren regelmatig bijeenkomsten waarin we dit soort vraagstukken voorleggen aan HRM-experts, managers en directie tijdens een lunch meeting: AVAfit lunch.
Dus meld je aan en doe mee. 
Jij kan het verschil gaan maken!!!!!!!!