Mij verbaasde het niet, maar ik zag de ongelovige gezichten om mij heen toen zij het nieuwsbericht hoorden: Vier op de tien jongeren doet vrijwilligerswerk. "Zes op de tien jongeren van 12 tot 25 jaar zijn actief in het verenigingsleven. Ruim vier op de tien doen bovendien vrijwilligerswerk, vrijwel net zo veel als mensen in de hogere leeftijdsgroepen. Jongeren geven echter minder vaak informele hulp aan bijvoorbeeld zieken, buren, familie, vrienden of bekenden." Waar blijft nu het beeld van die arrogante en egoïstische jeugd die alleen maar aan lol maken, luieren en aan geld denken?
Uit een gesprek met een leidinggevende hoor ik het geklaag over "die jeugd van tegenwoordig". Ze zijn lui, alleen maar met zich zelf bezig, zijn arrogant en willen bij de eerste baan meteen een laptop, mobieltje en auto van de zaak. "Dat was in mijn tijd wel anders. Toen moest je je eerst bewijzen vóór je eisen kon stellen." En wat te denken aan de praatjes en discussie tijdens verjaardagen of familie-/feestdagen. Er werd met de vinger op het voorhoofd werd gewezen wanneer je het onderwerp Jongeren-en-geld-verdienen op tafel legde en beweerde dat jongern van nu meer waarde hechten aan uitdagend werk, een leuke werkomgeving, prettige collega's en inspraak of medezeggenschap, dan aan een hoog salaris. Nou, je hebt de lachers op de hand of de ouderen (vaak ook ouders van pubers) verwerpen smalend deze stelling en sommen hun negatieve praktijkervaringen op. De jeugd is egoïstisch, lui en verslaafd aan geld.
Uit onderzoek blijkt telkens weer dat de Einstein Generatie (Boschma & Groen) een andere visie op leven en werken heeft. Ze zijn niet alleen opgevoed in vrede en welvaart, maar ook in een onderwijs systeem waar wereldoriëntatie en milieubewustzijn een grote rol heeft gespeeld. Ze staan van baby af aan onder de invloed van reclame en gedragscampagnes. Wat dacht je van alle commerciele activiteiten van Green Peace, tegen Zinloosgeweld, en acties als afvalscheiden, tegen fijnstof en reductie CO2 uitstoot of acties voor hulp aan Haïti (statiegeldflessen inzamelen). Kinderen worden hedentendagen opgevoed met het begrip van een "kleine wereld". De techniek (internet, etc.) maakt de afstand tussen kinderen nog een beetje kleiner. Ze hebben via hyves en on line games wereldwijd contact met anderen. Ze voelen zich verbonden en zien ook de problematiek van alledag om zich heen.
Daarnaast hebben ouders van nu zeer hoge verwachtingen van hun superkinderen. Ze zullen wel dokter, piloot of astronaut worden en het nóg beter doen dan hun vader en moeder. Dat is een loden last voor die kids en wordt een doffe tegenvaller voor de ouders als het niet zo uitpakt. Zelfs al worden ze piloot (na de investering van een peperdure studie waar pa en ma krom voor liggen) dan blijkt er in eens geen werk te zijn en zit zoonlief toch nog achter een bureau lijstjes uit te draaien tijdens zijn uitzendbaan.
De wereld is veranderd en de mensen ook. Of toch niet helemaal? Het doet me goed als ik zie dat jongeren zich maatschappelijk bewust zijn en dat ze ook na hun maatschappelijke stage actief zijn bij de F-jes van de voetbalvereniging of een vakantiebaantje in de zorg ook zinvol vinden. Op 19 en 20 maart is het NL DOET en ik geef je op een briefje dat dit keer ook weer veel jongeren de handen uit de mouwen zullen steken. Doet uw organisatie ook mee op 19 en 20 maart? Een AVAfit bedrijf weet welke invloed de omgeving heeft op de vraag naar en het aanbod in werk. Het kan dus geen kwaad om hierin te investeren. De jeugd heeft u direct mee. De ouderen ook?
Jongeren van nu zijn misschien wel anders dan jongeren van vroeger, maar .....
Een mooi verhaal, en wat daarop aansluit: Onze kinderen, de jongeren van nu hoeven niet een zo hoog mogelijke opleiding of een zo goed mogelijk betaalde baan, als ze maar gelukkige mensen worden, die een goede balans vinden voor de zorg om hun omgeving en zichzelf.
BeantwoordenVerwijderen