zondag 28 maart 2010

De verloren generatie?


De veertigers van nu worden ook wel eens aangeduid met "De verloren Generatie". Ze deden nét niet meer mee met de Flowerpowertijd, kwamen op de arbeidsmarkt toen er écht geen werk voor hen was, waren de laatste lichting dienstplichtigen, zijn opgevoed in bescheidenheid én met het "Zwitserleven" denken, maar zien nu de krenten uit de pap gegeten worden door de babyboomers. Daarnaast zijn ze niet de Einstein Generatie die zo ongeveer met de joystick en de alt-delete knop in hun handen ter wereld kwam en nu de wereld verovert. Ze zijn self-made-(wo)men. De veertigers piesen steeds naast het potje. Zielig? No way!

Tel maar uit "De ‘bescheiden' generatie X, de veertigers die opgroeiden tijdens de crisis van de jaren tachtig van de vorige eeuw, zullen het roer moeten overnemen van de babyboomers die het poldertijdperk hebben gedomineerd. En juist zij vormen de bindende schakel tussen de oudere werknemers, de protestgeneratie van de jaren zestig, en de jongste nieuwkomers op de werkvloer, de met het internet opgegroeide generatie Y." Dit zei Aart Bontekoning, in 2007 aan de Universiteit van Tilburg gepromoveerd op het proefschrift ‘Generaties in Organisaties'. Hij stelt vast dat ‘we midden in een generatiewisseling zitten, ook al heeft men dat niet zo in de gaten. De nieuwste generatie komt er aan, maar ook de ouderen zijn nog actief. In het leiderschap wordt de protestgeneratie opgevolgd door generatie X. De rolmodellen zijn nog in ontwikkeling. De Amerikaanse president Barack Obama zou het kunnen worden.'

Bestaat uw personeel ook uit die internettende jongeren, de self-made veertig plusser en de seniors uit de babyboom generatie? Let dat op een aantal punten:
- ‘Veertigers zijn constructief in het verbinden van de verschillen tussen de generaties; ze staan veel meer tussen de mensen; en ze kijken nuchter naar wat werkt en borduren daarop voort. Dat zijn ook eigenschappen die in een multiculturele maatschappij nodig zijn.'

- De diversiteit binnen onze multiculturele maatschappij vraagt om anders denken en leidinggeven. Het ‘constructief benutten' van de toenemende diversiteit binnen organisaties is een van de grootste uitdagingen. De kloof tussen oud en jong, babyboomers en ‘internetters', is vaak lastig te overbruggen. De cultuurverschillen zijn te groot. Zonder een tussenschakel die hen verbindt kan een organisatie niet goed functioneren. ‘Jongeren hebben vaak goede ideeën maar missen de vaardigheden om ze uit te voeren. Daar hebben ze de ouderen voor nodig. De veertigers kunnen daarbij de verbindende factor zijn.'

- In deze diversiteit wordt er aanspraak gedaan op andere competenties dan vroeger. Leidinggevenden zijn niet zo vaak meer "de blaffende hond" maar meer "bruggenbouwers". We zijn het gepolder zat en zoeken nu frisse schakels. Door de toenemende arbeidsparticipatie zijn er meer vrouwen op de arbeidsmarkt. Vrouwen zijn vaker bruggenbouwers en juist voor hen is nu een grote rol weggelegd. ‘Hun vaardigheid om te verbinden is net even groter dan die van de mannen.' Voor het slagen van het nieuwe model, het ‘doorpakken', is hun inbreng essentieel, vermoedt Bontekoning.'(Intemediair, 2010)


Toch blijkt uit het tweejaarlijkse onderzoek Ken- en stuurgetallen personeelsmanagement 2010 van organisatieadviesbureau Berenschot dat nog geen kwart van de deelnemende organisaties is ‘leeftijdsbewust personeelsbeleid' een prioriteit, in 2007 was dat nog bij 31 procent het geval. Nu met de economische crisis zien ze geen noodzaak. Dit kortetermijndenken zal over twee jaar bij veel organisaties tot extra grote problemen leiden, voorspelt Hoeksema: ‘Het gros van de bedrijven verwacht tot 2011 nog te krimpen en daarna te stabiliseren. Treedt daarna ook het verwachte economisch herstel op, dan komt de klap dubbel zo hard aan.' Oftewel; dan zullen nog minder mensen nog meer werk moeten gaan verzetten.

Leeftijdsfasebewustbeleid gaat echt wel iets verder dan het ontzien van ouderen, het terugdringen van "ouwe-lulledagen" en het introduceren van de nieuwste technologie om ook voor jongeren een aantrekkelijke werkgever te zijn, met als doel de oude - en nieuwe kennis in het bedrijf aanwezig is. Leeftijdsfasebewustbeleid gaat om het bewust toepassen van de talenten van ALLE medewerkers. Gebruik de diversiteit in uw organisatie.

2 opmerkingen:

  1. Beste Esmeralda,

    Als trots lid van de "lost generation" onderschrijf ik graag je conclusie van je artikel. Leeftijdsbewust personeelsbeleid wordt (als organisaties er al mee bezig zijn) veel te vaak erg instrumenteel ingezet. Daarnaast zien organisaties het meer als "ouderenbeleid" en daarmee doen ze zichzelf, maar zeker de medewerkers in hun organisatie erg tekort. Juist strategische inzet van diversiteit, dus het inzetten en optimaliseren van al je aanwezige talenten die je in je organisatie hebt rondlopen, biedt oplossingen die verder gaan. Inspireren, talenten ontwikkelen, investeren in innovatie met behulp van alle mogelijke middelen bieden langere termijn oplossingen voor de problemen die de komende jaren echt op de arbeidsmarkt zullen ontstaan.
    En laat nou juist die veertigers in staat zijn om daarin de verbindende (cruciale) factor te zijn.

    Dank voor je mooie blog!

    Pim Posdijk (http://www.shifthrm.nl)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Esmeralda,
    Wat een herkenbaar fenomeen, als ik kijk naar de werkplek waar ik nu werkzaam ben. Daar is eigenlijk een tekort aan aan 40-ers. Er zijn er voor zo'n grote school te weinig. Daardoor mist het misschien wel die bindende factor, al wijd ik het ook aan de grootte van school.
    Veel juffen/meester van achterin de 50 en een groot aantal jonkies van om en nabij de 30.
    Ach, dat biedt mij (als 46jarige)een taak om erin te duiken, mee te praten en me verder te ontwikkelen. En dat ga ik zeker doewn. Volgend jaar wil ik weer verder aan de studie!
    Of het nu echt een probleem gaat worden bij ons op school, weet ik niet, want menige 59jarige kan wel overweg met de computer of krijgt hulp van de jongere generatie.
    Inderdaad een kunst om iedereen die rol toe te bedelen, die hem/haar toekomt en waar hij/zij zich prettig bij voelt, zonder de consequenties van het bedrijf in het geding te laten komen. Mooie materie.
    Een goeie blog!

    BeantwoordenVerwijderen

Ik stel uw reactie zeer op prijs! Uw bericht zal worden geplaatst op deze blog, onder het artikel.