Bouw je nu wel of niet aan de toekomst?

Afgelopen maandag sprak ik met twee productiebedrijven die in de Bouwsector werken. Ik legde hen mijn AVAfit model voor, legde uit hoe het model in elkaar stak, en vroeg hen om een reactie. Het resultaat was dat ik om half 6 met gemengde gevoelens en nóg meer vragen naar huis reed. Is er geen behoefte aan een FIT bedrijf? Of praat ik tegen muren van gewapend beton?

Het eerste bedrijf in de wegenbouw heeft een naam en traditie op te houden. Na een wat voorzichtige start van vragen en opmerkingen, kwam vooral naar voren dat beleid niet verder dan 6 maanden vooruit wordt gemaakt en dat vooral het succes van projecten de behoefte aan verbeteren of innoveren bepaalt. Lastig om dan FIT's te maken voor een consistent en coherent SHRM. En dat klinkt ook veel te soft voor de Bouw. Ze willen munten zien. De directie wordt door bestaande bestuurders, bouwers, bedrijfskundigen gevormd en HRM is "slechts" een onderdeel. Toch was de HRM-er die beleid moet ontwikkelen wel geïnteresseerd in het resultaat van de vragenlijst. We spraken dus af dat hij de tijd nam om deze in te vullen en dat ik daarna een rapport als een soort pasfoto zou aanreiken.

Het tweede bedrijf zit in de productie van beton en plastic voor de bouw en heeft een naam als innovatieve organisatie. Jong van geest, geen gevestigde orde, maar een bedrijf met een naam als sociaal bedrijf. Deze organisatie wint ook innovatieprijzen en is daar (terecht) trots op. Na mijn uitleg over het AVAfit model was de eerste reactie "Ik houd niet van hokjes en modellen". Dat kan natuurlijk. Maar na mijn verklaring hoe het model werkt en dat het slechts dient als ordenend middel om inzicht te krijgen in de consistentie en coherentie tussen verschillende onderdelen in het bedrijf, kwam de opmerking "Daar hebben we geen model voor nodig, ook geen HRM afdeling of -expert. Dit zit in de hoofden van onze leidinggevenden en daar werken we ook naar". De directeur zag het model als een brandblusser bij brand, of te wel, alleen bruikbaar als er een probleem was. Maar bij dit bedrijf was geen probleem en het zou er ook niet komen aangezien de leidinggevenden allemaal aandacht hadden voor de sociale aspecten van het werken bij dit bedrijf.

Op de weg naar huis vroeg ik me af wie van deze twee bedrijven nu eigenlijk open staat voor innovatie? Wie durft te kijken naar andere manieren of werkwijzes? Het gaat dus om openstaan, nieuwsgierig zijn, willen ontdekken en kijken waar de mogelijkheden zitten. Er moet dus iemand zijn nek uitsteken en de vraag bedenken: "Wat vraagt de markt en wat heeft de organisatie te bieden? Moet ik afbouwen of opbouwen en hoe creëer ik perspectief?"Ik beantwoorde mijn eigen vraag maar met: "Innovatie begint bij jezelf".