 |
De Erasmus Universiteit Rotterdam onderzocht de "herstelpotentie" van werknemers en ontdekte dat alleen sociale en sportieve activiteiten zorgen dat mensen herstellen van hun dagelijkse werkdag 'Bijna 80 % van de Nederlanders besteedt zijn of haar vrije tijd aan activiteiten die geen 'herstelpotentie' hebben. De overige 20 procent bestaat uit sociale en fysieke activiteiten, maar daar worden mensen alleen beter van als ze er ook echt plezier in hebben' . Dat betekent dat het niet alleen gaat over het delen van de visie dat een gezonde levenstijl de mens fit, flexibel en vitaal houdt, maar ook dat zij er zelf baat (en plezier) bij hebben. De verongelijkte houding van de medewerker is gebaseerd op de "bemoeizucht" en "betutteling". Op deze manier krijg je mensen -letterlijk en figuurlijk- niet in beweging. Ik herken hierin wel situaties waarbij mensen heel liefdevol een stoprokencursus of afslank-en sportprogramma wordt aangeboden om resp. van het roken of hun overgewicht af te komen. Maar deze acties altijd mislukken of eerder averechts werken. Het direct aanspreken op onverstandig gedrag leidt niet tot inzicht maar juist tot afkeer. Patriarch, go home!!
‘De tijd dat de werkgever voor jou zorgt, is voorbij. We gaan het dus echt samen met werknemers doen met het Nationaal Inzetbaarheidsplan (TNO), er komt ook een deel eigen verantwoordelijkheid bij kijken. Natuurlijk zijn het voor een deel lager geschoolde mensen, maar ook hen kun je meekrijgen. Het is belangrijk dat je niet over, maar met ze praat. Het zijn doeners, dus betrek ze erbij.’ zegt Els van Batum, directeur P&O hotelgroep Bilderberg.. De aanleiding voor deze aanpak is dat mensen steeds langer moeten door (kunnen) werken en het werken in een kenniseconomie kantoorbanen aantrekkelijker maakt dan werken in de horeca. ‘Ik denk dat het dan ook belangrijk is dat je samen met de werknemer kijkt naar hoe dat zo gezond mogelijk kan. Wij hebben bijvoorbeeld 450 mensen rondlopen in de huishouding. Zij groeien veelal mee met het bedrijf en worden dus ook ouder. Het is zaak om te kijken naar zowel de mentale als de fysieke weerbaarheid van mensen zodat ze het ook kunnen volhouden.’ (P&O Actueel)
Ik krijg het dus op mijn heupen wanneer ik lees dat het Nederlands Instituut voor Sport en Bewegen (NISB) samen met VNO-NCW via het "Werkend Winnen" meer werknemers aan het bewegen en sporten wil krijgen. VNO-NCW is een van de alliantiepartners van Olympisch Vuur en werkt samen met de Stichting Sport en Zaken, het loket voor bedrijven die zich aan het Olympisch Plan willen verbinden.In het Olympisch Plan 2028 heeft het kabinet vastgesteld dat de sportparticipatie moet groeien van 65% naar 75% om in 2016 te beschikken over een gezonde bevolking en fitte werknemers.Wat nu "betutteling en bemoeinis"?
Maar nee, FNV-voorzitter Agnes Jongerius doet er gewoon nog een schepje boven op. Zij zegt dat 'minister Kamp de nieuwe vitaliteitsregeling met de mobiliteitsbonus, die in de plaats komt van de spaarloon- en de levensloopregeling, ook gaat laten gelden voor het vroegpensioen. Zo krijgen bedrijven die bonus als zij een 55-plusser in dienst nemen; die mobiliteitsbonus wordt verhoogd als het om een ouder met een uitkering gaat. Jongerius vervolgt haar relaas: 'De vitaliteitsregeling is bedoeld om mensen langer aan het werk te houden. In het regeerakkoord staat nadrukkelijk dat de regeling wel mag worden gebruikt voor scholing, het opzetten van een eigen bedrijf of voor deeltijdpensioen, maar niet voor vervroegd pensioen. Jongerius vindt het 'een beetje gek dat je voor alles mag sparen, behalve voor het vroegpensioen'. Wie of wat is er nu (een beetje) gek? Gaan we het wettelijk verplichten om te vitaal te blijven? En wat als ze dat nu eens niet doen? "In het gevang er mee!?"
Nee, in de afgelopen jaren heb ik met werkgevers én werknemers gesproken over de doelen van vitaliteit. Natuurlijk is de werkgever bij een gezonde personeelsbestand gebaat. Zeker nu hij twee jaar lang mag doorbetalen bij ziekte en de 10 jaar verplichting tot re-integratie. Maar de werkgever spreekt over een risico van "slechts" 40 uur per week maximaal. De werknemer is 24 uur per dag, 7 dagen in de week, 12 maanden per jaar gebaat bij een gezond leven en (volgens het onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam) geluk! Het heeft geen zin met een belerende vinger te wijzen op de risico's van roken, niet bewegen, overgewicht, alcohol- en drugsgebruik, stress, workaholics etc. Het werkt net als het etiket op het sigarettenpakje "Roken is dodelijk". Het werkt namelijk NIET!
Waar veel organisaties baat bij hebben is een lifestyleprogramma die zich richt op de wél sportende, positieve, gezonde medewerker in balans. Een bedrijf die werkt met het gezondheidscijfer in plaats van het ziekteverzuimcijfer geeft zowel mensen die ziek zijn als mensen die gezond zijn voldoende aandacht. Zij richten zich op preventie en bewustzijn. Onlangs hebben we met een grote gezondheidsinstelling een Vitaliteitsprogramma gemaakt in het thema "De 4 seizoenen". Het geeft elke medewerker de gelegenheid om minimaal 1 keer per jaar een keuze te maken uit een mentale, fysieke of voedings aanbod. Tijdens de activiteit worden zij er bewust van gemaakt en ontdekken kleine voordelen en uitdagingen in een gezonde levenstijl. Zo zijn er diverse rokers succesvol gestopt toen ze hijgend en puffend meededen met hun team aan een Nordic-walkingles en één van hun collega's vroeg om tempoverlaging zodat zij weer mee konden lopen. Juist de positieve aandacht laat mensen kiezen met meer bij hun passende argumenten. De medewerker die een aantal kilo's kwijtraakt door het plezier in acquarobics te ontdekken tijdens zo'n teamuitje, de stresskip die de voordelen van yoga ontdekt, maar ook de alleenstaande die proeft dat koken meer plezier en smaak geeft aan eten dan het gebruik van de magnetronmaaltijd. Soms is het klein en simpel maar is het effect groot. Uiteindelijk zijn we AVAfit!
Door Esmeralda de Vries
www.avafit.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik stel uw reactie zeer op prijs! Uw bericht zal worden geplaatst op deze blog, onder het artikel.