We hebben het al eerder gehad over fit en mobiliteit. Zeker in het kader van duurzaamheid kan je nog steeds twee kanten op met mobiliteit. Aanvankelijk werd door veel ondernemers het begrip automobiliteit verward met arbeidsmobiliteit (doorstroom, ontslag, etc.). Mede door de huidige economische situatie met een mindere vervoersvraag en veel aanpassing aan de infrastructuur heeft mobiliteit geen hoge prioriteit. Maar naarmate er sprake was van een licht economisch herstel ontstond er meer interesse voor de mogelijkheden van automobiliteit. Mobiliteit geeft flexibiliteit. En een flexibele organisatie is Fit! Vandaar nu dan maar eens een blog over de mogelijkheden die HRM heeft met AUTOmobiliteit.
Toen ik even in de cijfers dook las ik dat in de provincie Noord-Brabant een woon-werkafstand tot 10 kilometer voor de meeste werknemers gewoon (52%) is. Een reistijd van maximaal 1 uur blijkt voor velen acceptabel te zijn. En omdat reisgedrag veelal gebaseerd is op gewoontes, willen mensen dit niet graag veranderen. Zolang het vervoer en de tijd van reizen constant en betrouwbaar zijn, willen mensen niet verhuizen. Mensen verhuizen slechts eens in de 7-10 jaar. Dicht bij huis werken is dus heel aantrekkelijk.
Op de afstand tot 10 kilometer is het gebruik van de (elektronische) fiets populair en wordt de auto doorgaans ingezet vanaf een woon-werkafstand van 11 kilometer. En waar zouden we zijn zonder de trein? Die trein is pas interessant bij afstanden groter dan 20 kilometer (8,3%). Slechts 12 % van de werknemers vindt reizen per trein interessant. Het reizen per openbaar vervoer is niet altijd een persoonlijke keuze, omdat veel ondernemingen op industrieterreinen moeilijk met het OV bereikbaar zijn. En meestal brengt één van de ouders de kinderen per auto naar de creche, opvang of school......
De reiskostenregelingen vanuit de werkgever stimuleren of motiveren wel het mobiliteitsgedrag van een werknemer. Terwijl de werkgever een lease auto inzet als blijk van waardering of arbeidsvoorwaarde opneemt in het arbeidscontract denkt de werknemer aan de kosten zoals bijtelling, flexibliteit en tijdwinst. Bestaande regelingen zoals fiets- en autovergoedingen (per afgelegde km) en vergoedingen 2e klasse van OV, worden momenteel aangevuld met creatieve alternatieven zoals carpolen (auto of fiets), flexibel werken en thuiswerken.
Vooral het (tijdelijk of partime) flexibel werken en thuiswerken bieden oplossingen voor werknemers om file en verhuizing te vermijden, terwijl het voor de organisatie tijdwinst en efficiëncy betekent. Medewerkers die aan Het Nieuwe Werken doen, flexibel omgaan met werkplek en -tijden hebben over het algemeen een aanzienlijk hogere werknemertevredenheid. Dubbel succes voor de werkgever! Het imago van de organisatie stijgt mee.
Het is opmerkelijk dat regelingen binnen mobiliteit meestal aanbodgericht zijn, terwijl uit bovenstaande info blijkt dat het meer een individuele keuze is die afhankelijk is van de huidige situatie. Kijk je naar de jeugd, dan geven zij meer geld uit aan I-pads en mobiele communicatie dan aan het behalen van een autorijbewijs. Tevens zijn deze jongeren gewend aan het reizen per openbaar vervoer door het studentenreisproduct uit hun studiebeurs.
En ook al zie we het aantal verplaastingen in de afgelopen15 jaar afnemen en de afstand per persoon zowel in kilometers als tijd toenemen, de toekomstige generatie werknemers kijkt anders naar de beloning van een leas-auto: "Geef mij maar een I-pad"!
Welke HRM-er wil nu eens aan de slag met zowel de AUTOmobiliteit als de ARBEIDsmobiliteit? Word mobiel, flexibel en fit. Lekker AVAfit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik stel uw reactie zeer op prijs! Uw bericht zal worden geplaatst op deze blog, onder het artikel.