Wit: Het zout in de pap.

Onder het genot van de muziek van De Dijk: "Geef me het zout, schat" vraag ik me af waarom zout nu eigenlijk zo bijzonder is. Brood zonder zout is beslist niet lekker als je normaal brood gewend bent en een eitje zonder een snufje zout is gewoon niet smakelijk. Toch moet je oppassen met het gebruik van zout vanwege hoge bloeddruk. Een filosofische overpeinzing: 

Je hebt zout in 2 smaken: natriumchloride (NaCl) en lithiumchloride (LiCl).We kennen allemaal het keukenzout (NaCl). Maar wat maakt zou nu zo bijzonder? Dit witte goedje geeft bederfelijke waar (zoals voedsel) houdbaarheid en smaak. Gezouten vlees blijft langer goed en het zout maakt de havermoutpap smakelijk.


Vertaal ik dit naar werk & arbeid zou je zout kunnen vergelijken met mensen die misschien niet altijd volgzaam zijn, kritiek leveren, geen ja-knikker zijn of misschien wel een dwarsligger zijn in de organisatie. Aha, u herkent meteen een persoon? Goed zo, houd vast!  Want ook al verwenst u deze collega vaak en heeft u "meer last dan lust" van deze medewerker: hij/zij is misschien wel het zout in de pap. Het maakt uw team, uw organisatie kritisch en allert. De aanwezigheid van een dwarsligger maakt dat u gedegen en goed voorbereid aan veranderingen begint. U weet namelijk al dat deze persoon niet gemakkelijk "ja" zal zeggen en u zal gaan volgen. Deze negatieveling zorgt ervoor dat u wellicht geen spontane halsoverkop acties inzet. U kijkt wel uit!

Bij nader inzien vind ik zout ook bijzonder. Als je het in een gerecht strooit, lost het op. Je proeft het wel maar ziet het niet. Heel bijzonder. Het gaat dus niet om het zout maar om het gevolg.
Ook in de werksituatie kent u misschien een persoon, die -enigszins op de achtergrond- de zaken altijd regelt en die zorgt dat er bij calamiteiten zoveel mogelijk rust en orde ontstaat. Deze medewerker is niet direct zichtbaar door zijn/haar grote mond, maar is aanwezig met haar hart. Het gaat om de loyale medewerker die trots is op het bedrijf. Je proeft het wel, maar ziet het niet direct........totdat je het mist.  Zout is onmisbaar.

Zout is net als licht.
Zonder licht is er geen kleur. Dan is alles donker. Je kan je niet oriënteren en je verdwaalt. Je mist het licht pas als het er niet is. Om licht te zien en zout te proeven moet je dus opletten.  Geïnteresseerd zijn in je collega's, je teamleden, je baas, je manager en directeur. Door de betrokkenheid vallen bepaalde zaken op zijn plaats en vallen dingen op. Je kan leren van elkaar, maar ook kennis doorgeven. Dat moet het wel licht en  aantrekkelijk genoeg zijn om te volgen. Tijd maken voor elkaar, aandacht geven en luisteren naar zijn de beste ingrediënten (het zout in de pap) die je wijzer kunnen maken.

Maar:
Licht heeft een bron nodig. Het heeft voeding nodig. Licht kan je niet in een doosje doen. Bent u alleen een lamp zonder accu? Dan loopt u snel richting burn-out.  Samen kan je meer tot stand brengen. Denk maar aan het zout. Het gaat niet om het zout (wij) maar om het gevolg (de doelen die we samen bereiken). Pas dan bent u AVAfit!