Sociale innovatie is een containerbegrip.

Lees je vakliteratuur, de krant, een arbeidsmarktrapport of een glossy brochure, het begrip “sociale innovatie” duikt overal op. Maar verder lezend in deze media merk je dat de auteurs verschillende visies en uitgangspunten hebben over de inhoud van Sociale Innovatie.

Lees je berichten van Henk Volberda, hoogleraar strategisch management en ondernemingsbeleid aan de Erasmus Universiteit, dan zegt hij over sociale innovatie: “Bedrijven zullen anders met hun mensen moeten omgaan, ze niet langer beschouwen als productiemedewerkers maar als kennis- en infomartiewerkers.” Het draait om dynamisch managen van mensen en het vinden van een juiste balans in sturen en loslaten.
Marius Meeus, hoogleraar Innovatie en Leren aan de Universiteit van Tilburg zegt: “Het gaat juist over de relatie werkgever/werknemers. Het komt neer op een verbetering van de arbeidsvoorwaarden. “ Hij belicht het onderdeel van nieuwe arbeidsverhoudingen.
Lees je de blog van Ton de Korte, directeur van het NCSI (Nederlands Centrum voor Sociale Innovatie) dan lees je onder de titel “Harder werken? Langer werken? Slimmer werken!!” Een pleidooi om niet de gemiddelde werkweek terug te brengen naar 40 uur of meer uren voor deeltijdwerkers in te stellen of door te werken tot 67 of zelfs 70 jaar. Nee, Ton onderschrijft het pleidooi van Hans Wansink in de Volkskrant van 26 juli jl.: “het ware beter als meer aandacht wordt besteed aan een andere methode om economische groei te realiseren: verhoging van de arbeidsproductiviteit. In combinatie met een betere benutting van de talenten van mensen en meer plezier in het werk (slimmer werken) is dat veel meer een wenkend perspectief dan langer werken of de pensioenleeftijd omhoog. Deze drie ingrediënten vormen het hart van sociale innovatie. Het is de opdracht van het Nederlands Centrum voor Sociale Innovatie om dit realiseren. Wij gaan voor productiviteitsgroei, benutting van talenten en meer plezier in het werk.”

Alle drie waar, maar alle drie anders.
Kijk je dan op de site van Nederland innovatief dan lees je weer dat slimmer werken niets nieuws is maar dat we dat al jaren doen. Zij zien binnen slimmer werken drie aandachtspunten:
- innovatieve werkplek
- Procesinnovatie en operationele excelence
- Stimuleren van radicale innovatie als gevolg van de vorige 2 acties.

Nieuwsgierig geworden dook ik eerst in het onderwerp innovatieve werkplek en zag ik een bijzonder leuk, open en sprekend filmpje van Sijas Akkerman.
Sijas legt uit dat hij verschillende werkplekken heeft: op het station, in de trein, thuis achter de keukentafel, bij het NCSI en het Projectbureau Innovatieplatform.
Sijas kwam ik ook tegen in een forum van E-HRM. Hij lanceert de werknemer 2.0. De toekomstige generatie werknemers die opgroeit met MSM, internet, games in een virtuele wereld. Blijkbaar hebben zij iets als een digitaal gen ontwikkeld waardoor zij anders in hun leven en werk staan. Er gelden andere uitgangspunten als je ze afzet tegen de generatie Babyboomers of de verliezende generatie X (volgens het boek de Einstein Generatie van Boschma en Groen).
Ik kijk naar onze eigen kinderen (15 en 17 jaar oud) en ik herken veel punten die passen bij de werknemer 2.0., maar…………..ik ben inmiddels het spoor van Sociale Innovatie bijster !