zondag 14 december 2014

De Chinese Muur stort in!

De Chinese muur afbreken? Ach, dat is natuurlijk overdrachtelijk bedoeld. Het gaat om het afbreken en van regeltjes, wetten en (zekerheids)voorschriften die ons voorspoed beloven en onze risico’s zouden vermijden. Al die regels vereisen controle op handhaving en creëert zo een log en inflexibel systeem van handelingen die niets bijdrage aan het eindresultaat. Op deze wijze ontstaat een land voor nietsdoeners en controleurs, die de controleur van de controle controleert om alleen het “vinkje” op de cover-your-ass lijst te kunnen plaatsen. Want stel je voor dat jouw baas je controleert.

Het afbreken van een muur gaat niet in één dag. Toen er in 1989 bekend werd dat “de muur was gevallen”, stond de echte muur er gewoon nog. Met bijlen, mokers en pikhouwelen werd er op de muur gebeukt. Onder luid gejuich werd de muur stukje bij beetje afgebroken. Vrijheid, ruimte en mogelijkheden zaten achter die muur….. Dus vooruit!!!
Het afbreken van de muur vol regels, wetten, en voorschriften wordt in stand gehouden door controleurs, ambtenaren en toezichthouders. Zij zien geen enkele reden om uit die muur te stappen, want zij verdienen hun brood er mee en “eten er goed van”. Maar zij zijn wel de reden waarom we ons moeten schikken aan hun nukken en ideeën over een beheersbaar systeem.



Om je een idee te geven waar je aan moet denken, begin ik bij een paar kleine situaties waar ik tegenaan loop als ik iets “vrijwilig en zonder winstoogmerk’ wil organiseren om aan de kanteling een bijdrage te leveren. Onlangs zijn wij gestart met het burgerinitiatief “De Grootste Gehaakte Deken van de Wereld”. In 2018 willen wij tijdens “Leeuwarden de culturele hoofdstad van Europa” 10.000 gehaakte éénpersoonsdekens presenteren als visualisatie van de verbinding van mensen in onze samenleving. Het is een deken van mensen. Het doel is de verbinding, het resultaat de deken, het middel het haken van granny squares. Het lijkt een eenvoudig, liefdadig en laagdrempelige activiteit met een hoge dosis van menselijkheid en solidariteit. Bij de opzet lopen we op tegen “een Chineese Muur”. Een paar voorbeelden?

EHBO.
Waarom moeten we een EHBO post inkopen als we een liefdadigheids activiteit met vrijwilligers organiseren? Opmerkelijk is dat:
  • We organiseren een actie waarin we onbetaalde arbeid vragen van mensen die iets goeds willen doen voor een ander en/of de samenleving, maar we moeten wel “controleurs” en “risico beperkers” met geld betalen voor werk wat zij misschien helemaal niet hoeven te verrichten.
  • Alleen omdat we met onze voeten in een vaste kleverig systeem vol regels, wetten en voorschriften zitten die “controleurs’ en “ambtenaren” aan het werk moeten houden. Over verspilling gesproken. Hoe wil Nederland ahaar vrijwilligers motiveren en belonen voor hun daad en bijdrage aan de SAMENleving?

Garantieloon en zekerheid.
Stel een medewerker ontdekt binnen de huidige samenleving en het werk een mogelijkheid om een innovatie tot stand te brengen. Daarvoor is een onderzoekende houding en zoektocht naar het antwoord op de vraag nodig. Misschien is daar dan 8 uur per week voor nodig om gedurende een bepaalde periode deze medewerker binnen de dienstomvang vrij te maken voor dit onderzoek met een garantiesalaris op het huidige niveau. Na de periode of het afronden van het project vallen deze uren weer binnen de dienstomvang.
Een “aan-”haakster oppert om 4 uur extra op haar arbeidscontract te vragen zodat ze lekker door kan haken…… Wat is het verschil met voorgaande vraag? Je zou de vraag om moeten draaien. Als deze haakster in haar werk een probleem ontdekt (bijvoorbeeld eenzaamheid bij een bepaalde groep mensen) en graag iets zou willen organiseren voor deze mensen zodat ze elkaar kunnen ontmoeten, dan is daar niets mis mee. Maar deze haakster wil graag meer geld voor haar verbindend werk. Ze zoekt eigen zekerheid. Ze zou dit werk ook als vrijwilliger of buiten haar werktijd om kunnen doen. Heeft ze daar echter geen tijd of mogelijkheden voor, dan zou ze bij haar leidinggevende kunnen opperen om haar een aantal uren vrij te maken om voor een bepaalde periode deze actie te kunnen organiseren. Zie bovenstaand punt. Maar ja, je hebt regels, afspraken en CAO’s die flexibel denken van mensen beknot of afstompt. Zonder van al die talenten. laten we ze juist gebruiken en stimuleren.
Opmerkelijk is dat:
  • Sommige functies een minimum aan praktische uren vereisen waardoor er geen ruimte is voor onderzoek binnen de dienstomvang óf er moeten uren opgeplust worden. Dit is tegen het concept van “de Wolk”.
  • Tegelijkertijd prikkelt het mensen als je naast je basissalaris uren vrij kan maken voor extra onderzoekende activiteiten die de samenleving verder gaan helpen (innovatie). Dus geen extra loon maar ook niet minder.

Geld.
Eén van de grootste ergernissen is dat je met één been staat in het bureaucratische systeem terwijl de andere voet zoekt naar allerlei alternatieve mogelijkheden om via nieuwe manieren het “samen” uit de samenleving te gebruiken, te ontwikkelen en te benutten. Bij elk gesprek dat wij voeren met Gemeenten, organisaties, (vrijwilligers)instellingen, scholen, of ondernemersclubs wordt gevraagd om een projectplan, een budgetbegroting, een communicatieplan, een tijdspad, een risico analyse, etc. Natuurlijk begrijpen wij dat zij ons vragen om met dat ene been in de realistische Nederlandse klei te blijven staan, Maar om een beweging op gang te brengen en de zoektocht te starten waar we nieuwe informatie, inzichten en resultaten kunnen verwerven, is het noodzakelijk om ook met dat andere been te zoeken naar een andere grond.
Opmerkelijk is dat:
  • onze gesprekspartners vast gezogen blijken te zitten in de klei. Een enkeling ziet een mogelijkheid om een kleine beweging te doen, maar koppelt daar meteen het risico en het gemoeide geld aan vast.

Tja, zo’n muur afbreken gaat niet zonder zweetdruppeltjes……

Suggestie.
Verbinder met een basissalaris.

Hoogleraar Jan Rotmans heeft een team (opvallend genoeg van dames) om zich heen die als verbinder worden ingezet in zijn missie van de kanteling. Zij zijn bezig met het zoeken naar middelen om het idee van de kanteling te visualiseren en het bekende vliegwiel aan te zwengelen. Maak het zichtbaar, voelbaar, hoorbaar, etc. Dat valt niet mee. Zou “De Grootste Gehaakte Deken van de Wereld” misschien iets kunnen zijn? Ik ben voor… Wie doet er mee?......…… laat Jan mij maar bellen! :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik stel uw reactie zeer op prijs! Uw bericht zal worden geplaatst op deze blog, onder het artikel.