Haal het stof uit je ogen.

In mijn vorige blog "Grijs betekent stof" heb ik al aangegeven dat de hele heisa omtrent ouderenbeleid, leeftijdsbewustbeleid of levensfasebewustbeleid niet alleen stof tot nadenken biedt maar ook misschien wel overbodig is. Vandaag las ik op Marktwerkt.nl het een artikel met de titel "Oudere werkloze krijgt het steeds moeilijker". 

Het artikel start met de inleiding: "Van de 512 duizend werklozen in het derde kwartaal van 2012 waren er 173 duizend ouder dan 45 jaar. Dit  aantal is sinds 2008 aanzienlijk gegroeid. Ongeveer 15 procent van de werkloze 45-plusser heeft na drie maanden een baan, Werklozen onder de 45 jaar vinden vaker werk na drie maanden. Wel is dit aandeel sinds 2008 afgenomen"

In de grafiek uit het artikel blijkt inderdaad dat er een stijging is van het aantal werklozen. Deze stijging geldt voor alle drie de groepen. De jongste groep heeft echter geen leeftijd spanne van 20 jaar. Om te vergelijken met de andere groepen zou je de exacte aantallen moeten verdubbelen om te kunnen vergelijken met de groep 25-45 jaar en 45-65 jaar. Zelfs de stijging van de laatste jaren is er een sprake van een gelijksoortige stijging bij alle drie de groepen. Dus waaruit moet ik nu concluderen dat de groep 45-plus in een moeilijkere positie zit dan de anderen? Geen idee.

Van de volgende grafiek uit het artikel word ik ook niet veel wijzer.

Uit de grafiek blijkt dat er weliswaar een lager aandeel van 45-plussers is als werkzame beroepsbevolking (bruin), maar dat dit aantal stijgt terwijl het aandeel van de andere groepen daalt. Ook is het aandeel werkloze beroepsbevolking (blauw) bij de 45-plusser niet groter dan bij de groep 25-45 jarige. Het aandeel is ook gelijk gebleven in de jaren 2008-2012 terwijl het aandeel werkloze beroepsbevolking bij de 25-45 jarigen juist is gestegen. Ten derde zien we een gelijkwaardig aandeel en tevens dalend in omvang van het gedeelte Niet-beroepsbevolking (geel) bij zowel de groep 25-45 jarigen als bij de 45-plusser.

Dus wrijf de stof uit je ogen en ......... laat het stof zijn tot nadenken.
Ik kan dus maar weer 1 conclusie trekken: LEEFTIJD SPEELT GEEN ROL!