dinsdag 27 december 2011

Fast, faster, fastest!

Ook dit jaar ontkom ik niet aan een evaluatie aan het einde van 2011. Maar eigenlijk hebben we geen tijd. Steeds meer hoor ik klachten van "druk, druk, druk" en "wat vliegt een jaar toch snel voorbij". Ik bedacht me dat we zelfs geen tijd hebben of nemen om de crisis op te lossen. We willen DIRECT een oplossing. Hoe komt het toch dat we allemaal zoveel haast hebben en ongeduldig zijn (inclusief ik zelf)?

Wakker geschud door de opmerking: "Waar zijn de 80 jaar van de 80-jarige oorlog eigenlijk voor nodig geweest? Tegenwoordig duurt een revolutie een paar maanden." bemerk ik dat tijd wel een enorme dwangbuis is. Niet alleen in kwantiteit (hoeveel taken kan ik deze dag doen) maar ook in kwaliteit (hoeveel tijd trek ik er voor uit)?. Het leven is vol van prikkels. Om aan al deze prikkels gehoor te geven is een onhaalbare taak. Ik kies in kwantiteit en kwaliteit. Hoe doet u dat?



TV en films:
De decembermaand is bij uitstek een filmmaand. Lekkere feelgood-movies met jingle bells en white-christmas songs zijn niet te vermijden. Toch blijkt de moraal van deze films vooral te liggen in de quality-time en een mooie balans tussen privé en werk. Dat vind je ook terug in de TV-programmering: lekker samen voor de buis. Maar mag ik u even wakker schudden? Kijk je TV programma's en films van vroeger terug dan verveel je je dood na een aantal minuten. Het moordende tempo anno 2011 flitst aan je voorbij en voor je het weet is het afgelopen. Zelfs "Wie van de 3?" -een knaller uit de jaren '70- heeft een hoger tempo en snelle interviewvragen. Ook het mooie programma "Nederland van Boven" is een moderne variant op de Bert Haanstra docufilms. Maar dan wel in een rap tempo. Ik vraag me ongeduldig af: Waarom zo'n haast? Tegenwoordig kijk ik haast geen TV meer maar gebruik "Uitzendiggemist" op tijden dat het mij uikomt.

Email:
De kerst- en verjaardagskaart verliest terrein en wordt vervangen door een welgemeende email of e-cart. Niks mis mee. Toch heb ik onze kinderen altijd geleerd dat de tijd die je in mensen investeert door een kado of kaart te kopen, te verpakken of te schrijven, naar de post te brengen ook een stukje kwaliteits aandacht is. Nu zetten we -zichtbaar in het "Nederland van Boven" op 8 december 2011- massaal om 08.00 uur onze computer of smartphone aan om eerst onze email te checken. Even lekker snel, tussen het tandenpoetsen en de eerste koffie door. Ik vorm daarop geen uitzondering, helaas. Maar wat is er niet lekkerder dan een dikke brief van je beste vriendin of een kaartje van een verre vriend op de deurmat te vinden. Even time out en genieten!

Social media.
Na de email werkt het gebruik van social media helemáál verslavend. Aanwezig op Twitter, LinkedIn, Facebook, Google+, Google wave en buzz, en het schrijven van blogs, discussions, etc. nemen aardig wat tijd in beslag. Is dat erg? Wel nee, want ondanks dat het directe tijd kost, levert het ook tijd op.

  • Ik reis niet meer naar Amsterdam voor een seminar, want ik bekijk de presentatie via slideshare. 
  • Ik volg niet meer een training in Maastricht, want ik doe mee via een conferencecall
  • Ik koop niet meer elk managementboek uit de top 10, maar ik download een e-book of whitepaper. 
  • etc.

De tijd die ik normaliter besteed aan het verplaatsen van mijn lijf van A naar B, investeer ik nu in het lezen van mails, tweets of up-dates. En wil ik écht met iemand kennismaken dan organiseren we een ontmoeting bij OpenCoffee. Tja ......... is dat tempo nu wel een achteruitgang?

Hoop.
Het antwoord op deze vraag, maakt dat ik de karikatuur van de eerste alinea wat bij moet stellen. We hebben een keuze. We hebben zowel de wereld en de tijd (globalisering en internet) in ons bezit. Maar daar moeten we dan wel iets mee doen. Een zwangerschap blijft toch gewoon 9 maanden duren om een mens te construeren. We hebben we een beetje invloed, maar de wachttijd moeten we wel uitzitten. Waarom kunnen we dan niet geduld hebben voor verandering. Is het niet verstandig om eens even te wachten en niet meteen iets op te lossen, een hapsnap beleid voeren of een voor-de-hand-liggend alternatief aan te dragen?
Waarom? zal je vragen....... Omdat iets structureels aanpakken HOOP geeft. En hoop geeft verwachtingen. Hoop is het werken aan de toekomst. Nadenken over mogelijkheden. Mensen met hoop hebben iets aparts. Ze stralen iets uit. Er is nog iets te doen.........er zijn kansen.

2012.
Laten we bij de bezinning van de maand december het jaar eens evalueren. Houden we de tijdmachine in stand en laten we ons overspoelen door de waan van de dag? Misschien kunnen we in 2012 beginnen met een mooi voor nemen om met hoop en rust te starten. Neem tijd voor jezelf, voor de ander, in je werk en bij je familie en vrienden. Wees Vitaal, Flexibel en Fit!! Zorg dat je in beweging blijft.

Een gelukkig 2012 allemaal......!

Door Esmeralda de Vries
www.avafit.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik stel uw reactie zeer op prijs! Uw bericht zal worden geplaatst op deze blog, onder het artikel.