Haal het stof uit je ogen.

In mijn vorige blog "Grijs betekent stof" heb ik al aangegeven dat de hele heisa omtrent ouderenbeleid, leeftijdsbewustbeleid of levensfasebewustbeleid niet alleen stof tot nadenken biedt maar ook misschien wel overbodig is. Vandaag las ik op Marktwerkt.nl het een artikel met de titel "Oudere werkloze krijgt het steeds moeilijker". 

Het artikel start met de inleiding: "Van de 512 duizend werklozen in het derde kwartaal van 2012 waren er 173 duizend ouder dan 45 jaar. Dit  aantal is sinds 2008 aanzienlijk gegroeid. Ongeveer 15 procent van de werkloze 45-plusser heeft na drie maanden een baan, Werklozen onder de 45 jaar vinden vaker werk na drie maanden. Wel is dit aandeel sinds 2008 afgenomen"

In de grafiek uit het artikel blijkt inderdaad dat er een stijging is van het aantal werklozen. Deze stijging geldt voor alle drie de groepen. De jongste groep heeft echter geen leeftijd spanne van 20 jaar. Om te vergelijken met de andere groepen zou je de exacte aantallen moeten verdubbelen om te kunnen vergelijken met de groep 25-45 jaar en 45-65 jaar. Zelfs de stijging van de laatste jaren is er een sprake van een gelijksoortige stijging bij alle drie de groepen. Dus waaruit moet ik nu concluderen dat de groep 45-plus in een moeilijkere positie zit dan de anderen? Geen idee.

Van de volgende grafiek uit het artikel word ik ook niet veel wijzer.

Uit de grafiek blijkt dat er weliswaar een lager aandeel van 45-plussers is als werkzame beroepsbevolking (bruin), maar dat dit aantal stijgt terwijl het aandeel van de andere groepen daalt. Ook is het aandeel werkloze beroepsbevolking (blauw) bij de 45-plusser niet groter dan bij de groep 25-45 jarige. Het aandeel is ook gelijk gebleven in de jaren 2008-2012 terwijl het aandeel werkloze beroepsbevolking bij de 25-45 jarigen juist is gestegen. Ten derde zien we een gelijkwaardig aandeel en tevens dalend in omvang van het gedeelte Niet-beroepsbevolking (geel) bij zowel de groep 25-45 jarigen als bij de 45-plusser.

Dus wrijf de stof uit je ogen en ......... laat het stof zijn tot nadenken.
Ik kan dus maar weer 1 conclusie trekken: LEEFTIJD SPEELT GEEN ROL!

GRIJS betekent STOF!

Heeft u dat nu ook wel eens? Je ontdekt iets, wat je eigenlijk al jaren hebt gezien, maar nooit over na hebt gedacht. Dat had ik dus vandaag.
Wanneer je het grijze stof van iets afblaast, houd je ineens 2 perspectieven over: De óude situatie waarbij een goede fles wijn onder het stof ligt en daar al jaren ligt. En de niéuwe situatie waarbij dezelfde goede fles wijn zichtbaar wordt, maar er ook nog eens grijs stof doet opwaaien. Natuurlijk drink ik graag een glaasje van die oude wijn, maar ik ben eigenlijk meer geïnteresseerd in de stof die het "grijs" doet opwaaien.............

Vanaf 2005 voert de Regiegroep GrijsWerkt de campagne Senior Power. De Regiegroep is ingesteld door het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid als de aanjager, die -met de resultaten van de Taskforce Ouderen en Arbeid- aan de slag gaat om op de werkvloer een verandering teweeg te brengen. In de periode tot 2008 ging de Regiegroep samen met werkgevers, brancheorganisaties en andere intermediaire organisaties  op de werkvloer leeftijdsbewustbeleid promoten om zo de problemen op de arbeidsmarkt waarvoor de toenemende vergrijzing de samenleving stelt, op te lossen. De focus lag hierbij op het langer doorwerken tot 65 jaar.
In 2008 kwam het rapport Grijs werkt door! En was er inderdaad een snelle omslag zichtbaar in het langer doorwerken en vervroegd uittreden/pensioen, maar  helaas bleef de beeldvorming over de seniore medewerker achter. Er ontstonden locale en landelijke initiatieven zoals klankbordgroepen, thema-avonden en uitzendbureau’s voor de rijpere mens en Talentenbanken voor vrijwilligers schoten als paddenstoelen uit de grond.

Er gloort hoop..........!

Na een desastreus verlies tijdens het EK 2012, werd het steeds minder “oranje” in onze straat. De allereerste wedstrijd verliezen is een ramp. Hoe groter het vertrouwen in een overwinning, des te groter de val..... En wie herkent het niet? Zo'n situatie waarbij je vertrouwen een flinke deuk krijgt en je niet het doel bereikt waarnaar je streefde. De langverwachte vakantie in duigen, het geschonden vertrouwen in een goed doel, waar je je voor inzette of het verdwijnen van de verdiende promotie na een reorganisatie, etc. We komen allemaal wel eens voor een dilemma te staan waarbij we weten dat doorgaan op dezelfde manier geen oplossing zal bieden, maar waarbij we ook geen alternatief weten/aandurven. We hebben inmiddels al zoveel gedaan zonder het gewenste resultaat.

Het is opmerkelijk te noemen als je als nieuwkomer een kans krijgt aangeboden, waar je fris en monter aan begint, maar waarna je na 6 weken in kaart brengen wat het probleem/de vraag is en wat JIJ daar aan kunt doen, je beseft dat de omgeving de hoop heeft opgegeven. De hoop die uiteindelijk moet doen leven. Het overkwam mij ook. En toch was ik verbaasd.

De voorspelbaarheid van de Maya kalender.

Is 20 december 2012 het einde van de wereld of toch niet? Hing eerst nog het definitief einde als het zwaard van Damocles boven ons hoofd omdat die Maya kalender al vaker met succes belangrijke gebeurtenissen in de tijd had voorspeld. Voorzichtig hielden wij er (al is het maar ver achter in ons hoofd) er al rekening mee dat een verandering in de wereld toch wel eens waar kon zijn: "Resultaten uit het verleden zijn misschien WEL een garantie voor de toekomst!".


Nu blijkt dat er een andere Maya kalender is gevonden uit de 9e eeuw die voorspelt dat de wereld de komende 7000 jaar niet zal veranderen. Misschien is voorspellen toch wel iets anders dan gewoon iets voorlezen...............

Vrijheid geef je door!

Onlangs vertelde iemand me dat hij "aan de lijn" was en 2 kilo wilde afvallen, omdat zijn nieuwe weegschaal iets minder vriendelijk was dan de oude. Grappig, want de persoon in kwestie was door het kopen van weegschaal echt niet dikker geworden. Hij woog nog evenveel, maar beleefde zijn "nieuwe" gewicht ineens als een probleem. Daar moest iets aan gedaan worden...... hij ging anders eten en bewegen.

Veranderen is één van de meest moeilijke dingen om te doen. Ieder mens houdt graag vast aan de oude vertrouwde paden. Maar soms komt er een probleem om de hoek kijken, waar je écht wat aan moet doen. Ben je daar alleen verantwoordelijk voor, dan verman je jezelf, maakt een plan en gaat aan de slag. Maar ben je een onderdeel van een groep, dan is er meer voor nodig. Die groep bestaat uit diverse personen, met verschillende doelen, verwachtingen en competenties. Wil je met elkaar aan de oplossing van het probleem gaan werken, dan is er eensgezindheid nodig. Hoe krijg je dat nu voor elkaar met al die verschillen?

Vacature: Schaapherder!

In deze periode van het jaar staat traditie hoog in het vaandel. Hebben we in Nederland niet alleen Koninginnenag en Koninginnedag, maar ook Dag van de arbeid, Dodenherdenking, Bevrijdingsdag in 1 WEEK!?!  Een week van feest voor leiders en vrijheid. De zomer gaat beginnen, de temperaturen stijgen, de koeien en de schapen gaan weer naar buiten. Heerlijk genieten van het frisse groen van de natuur. En wat is het een idylisch gezicht: De traditie van de schaapherder met zijn/haar kudde! Al jaren een mooi en eerzaam beroep.

Met de teloorgang van "de manager" vroeg ik me af: "Wat maakt een schaapherder nu eigenlijk een GOEDE leider voor zijn kudde? en wat merken die schapen daar nu eigenlijk van?".

De schaapsherder = kracht.

Eigenlijk weet ik helemaal niet veel af van de inhoud van het werk "schaapherder".

Is hij een zzp-er (Zelfstandige Zonder Personeel) of is hij in loondienst? 

Heeft hij een vaste baan of is hij een seizoenswerker?

Kan hij de schapen herkennen, kent hij ze bij naam of zo?

Toekomstige klein grondbezitters opgelet!

Wat is het toch heerlijk om op zondagmorgen te kijken en luisteren naar het TV-programma "Boeken". In eerdere AVAfit blogs schreef ik al artikelen naar aanleiding van onderwerpen die daar ter tafel kwamen. Vandaag was te gast Jan Hendrik Bakker, filosoof en auteur van het boek "Grond". Bakker ging op zoek in Rotterdam naar de leefbare stad. Hij vertelt over prikkeldraad, geluk en bieten-op-het-dak. Wáár gaan leven, wonen en werken nu echt samen?

Wist u dat een persoon ongeveer een halve hectare grond nodig heeft om van te leven? Dit stukje grond levert voldoende voedsel op voor een jaar. Natuurlijk geen 21e eeuws eten zoals hamburgers, milkshakes en kauwgom, maar eerlijke producten. Maar waar vinden we in een stad, zoals Rotterdam, een halve hectare?

Met 40 bent u afgeschreven! Het is maar dat u het weet.

In vervolg op de vorige blog over de introductiefase van nieuwe medewerkers, kregen we diverse (persoonlijke) emails. Herkenning, frustratie, onzekerheid en irritatie vormden de boventoon in deze berichten. De grootste irritatie kwam echter van de "oudere werknemers", die aangaven dat ze niet eens voor een sollicitatiegesprek worden uitgenodigd. Er is de afgelopen tijd veel aandacht besteed aan de 40+er. Wij willen we uw medewerking vragen voor ons onderzoek.

Op 23 maart meldde het AD dat je "Met 40 al te oud" bent en op www.rtl.nl staat een artikel dat een "werknemer op zijn veertigste al wordt afgeschreven". Hoogleraar Beate van der Heijden deed onderzoek en kwam er achter dat 70% van de leidinggevenden vindt dat de gemiddelde leeftijd van de afdeling onder de 40 moet liggen. "Zelfs oudere chefs zijn van mening dat hun personeel van boven de 40 te oud is."  En ook al moeten 40-ers nog minimaal 26 jaar werken tot hun pensioengerechtigde leeftijd (althans zoals we dit NU hebben afgesproken) werkgevers beoordelen hun oudere werknemer als "minder flexibel, vaker gefrustreerd minder ambitieus, minder creatief en minder vernieuwend", volgens Beate. Volgens mij kunnen we hier toch wel over een probleem spreken, is het niet?

Jij bent (niet) welkom!

Vandaag was het Palmpasen! Wie weet nog wat het inhoudt? Palmpasen is de laatste zondag van de vastentijd. Deze dag wordt de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem herdacht. WELKOM! Dit als tegenhanger voor Goede Vrijdag (een week later) waarbij dezelfde mensen hem niet toejuichden maar hem wilden kruisigen. Kinderen versieren tijdens deze dagen vaak een stok/kruis met mooie kleuren en lekker eten en lopen vaak in processie door de straten. Ook op Vlieland is dit een mooie traditie. (foto Rogier Rispen) Cultuur en religie vallen zo samen op 1 dag. Dit jaar ook nog eens op 1 april.....(kikker in je bil)! Hoe welkom voel jij je in jouw organisatie?

In eerdere AVAfitblogs heb ik het grote effect van het sociale contract uitgelegd. Het is niet de handtekening onder het arbeidscontract maar eerder de handdruk die werkgever en werknemer elkaar geven wanneer ze elkaar -aan het einde van het sollicitatieproces- gevonden hebben. Die handdruk bezegelt elkaars verwachtingen. De werkgever heeft een beeld gevormd en verwacht een bepaald gedrag van de nieuwe werknemer. De werknemer heeft echter ook een beeld gevormd van het werk en de organisatie en verwacht ook een bepaald gedrag van de werkgever. Gaan beide partijen hun gedrag waarmaken?

Wat je nodig hebt is LEF!! (van Kooten & de Bie)

Dit is een duoblog van Gijs Veenhuijsen, Belastingadviseur (Flynth Adviseurs en Accountants BV in Heerhugowaard en Schagen) en Esmeralda de Vries, organisatiesocioloog bij AVAfit.

Vaste AVAfitblog lezers weten dat we graag metaforen gebruiken in de blogs. Vooral beelden uit de natuur maken sommige moeilijke kwesties makkelijker en leuker om te lezen. Zo sprak ik over de Oost-Indische Kers of de Bij. Na mijn tweet over het creëren van moestuintjes in de "Eetbare stad" reageerde Gijs Veenhuijsen met de opmerking dat ik wel een beetje leek op Chauncy Gardiner uit “Being there”.  In het boek van Jerzy Kosinski en de film uit 1979 met in de hoofdrol Peter Sellers, beantwoordt Chance (de tuinman) vragen met feiten uit de tuin en natuur. Anderen vertalen deze antwoorden als metaforische uitspraken op het gebied van financiële, strategische en politieke onderwerpen. Interessant niet waar?
Gijs, hoe zou jij de huidige financiële en economische situatie in Nederland beschrijven?

Do give up your winning team!

Aangestoken door de Elfstedenkoorts, maratons en langebaanwedstrijden staat de media bol van "winnen". Deelnemen is belangrijk, maar de fanatieke sporters doen pas mee als de mogelijkheid tot winnen bestaat. Kunnen ze het niet alleen, dan formeren ze een ideaal team. Samen sta je sterk(er). Ben je lid bent van zo'n winning team, dan pieker je er niet over om je plek weg te geven...... "Never give up a winning team"!


Het is interessant om te kijken wáár het succes van zo'n winning team vandaan komt.
Daarbij kan je twee onderdelen bekijken: wat vormt een team en hoe ontstaat er succes?

Help! De sluiswachter verzuipt.

Kent u ook het boek of de film "Help! De dokter verzuipt"? Het boek is een Brabantse streekroman (1968) van Toon Kortooms. De film is de vertaling als komedie uit 1974 met Piet Bambergen, Jules Croiset en Willeke van Ammelrooy in hoofdrollen. Het verhaal gaat over dokter Angelino, een Bourgondisch type met een grote mond die een rustige dorpsgemeenschap in de Peel op stelten zet wanneer hij met zijn auto het kanaal in rijdt. Leuk uitgangspunt, maar dát bedoel ik niet.......Misschien is het wel helemaal niet zo bijzonder als een er een dokter verzuipt, maar van een sluiswachter verwacht je zoiets niet.....die kent de gevaren van het water!!!

"Help! De sluiswachter verzuipt" is het verhaal over doorgeslagen controle. Een zeer herkenbaar verhaal, waar wij als westerlingen ons dood aan ergeren, maar wel in stand (willen) houden. Boudewijn Dijkstra, werkzaam als sr Lecturer, Researcher, business Consultant en Projectcoördinator bij Noordelijke Hogelschool  Leeuwarden (University of Applied Sciences), vertelde mij dit verhaal.....

Figuranten moeten lachen!

Elk jaar is weer een film 

Waarin politici acteren 

Waarin strategen met een glimlach 

Nieuwe wapens demonstreren 

Elk jaar is weer een film 
Die gemaakt wordt voor het geld 

Dus je ziet maar weinig liefde 

Je ziet alleen maar veel geweld 

Elk jaar is weer een film 
Voor het Hollywood-archief 

Met een vuurwerk boven 

Bagdad, Sarajevo, Kigali 

Maar wie spreekt er van de figuranten
Gewone mensen in alle landen 

Mensen zoals jij en ik 

Op zoek naar het geluk 

Mensen zoals jij en ik 

Op de vlucht 

De figuranten 

De figuranten zijn gemaakt
Voor de grote massascenes 

Je ziet ze gaan in lange rijen 

Om te vluchten of te sterven 

En ze verdwijnen in de tijd
Voor een eindeloze reis 

Geen van hen wou ooit een oorlog 

Maar zij betaalden wel de prijs 

En aan het einde van de film
Zie je alleen de grote namen 

Dat zijn de helden van het jaar 

Die de geschiedenis bepalen.


"Figuranten"
door Stef Bos.

Dit lied was het intro van ds. Gerard Rinsma. Het trof mij. Niet alleen om de mooie tekst en zijn boodschap, maar vooral om de metafoor van hoofdrolspeler en figurant. Tijdens zijn "performance" bedacht ik de titel van deze blog: Figuranten - moeten - lachen. En wel om 3 redenen:

Op zoek naar: de ambassadeur van gastvrijheid!

Dit is een duoblog van Anita Holthuis - van Leeuwenkamp, actief op het gebied van Gastvrijheid, Services en Social Media in de zorg o.a. op www.anitahvl.nl en Esmeralda de Vries, Arbeidsmarktwatcher en organistie-socioloog (AVAfit). Het maandthema is communiceren via social media. Hoe gaan moderne media om met “talent”. Worden niet overspoeld met talent in TVOH en Idols. Hoe zetten zij dit succesvol in met social media? Wat herkennen wij hiervan in de zorg? Waar welke talenten zijn wij op zoek?

 Anita:
De zorg is vanuit primaire zorgproces goed aanwezig online, waar is de facilitaire organisatie?
Wat mij opvalt is dat veel zorgorganisaties met hun corebusiness echt goed bezig zijn en veel activiteiten ontplooien. Denk aan forums, zorgplatforms etc.. Toch is de corebusiness hierbij het belangrijkste: ‘de zorg’. Terwijl ik denk dat als het gaat om ‘services’ het helemaal niet verkeerd is om hier ook informatie over te delen met behulp van social media activiteiten. De drie belangrijkste onderwerpen waar aan gerefereerd wordt na een bezoek aan een zorginstelling/ziekenhuis zijn: ‘de parkeerfaciliteiten, de eerste indruk bij binnenkomst en de voeding’.

Bang voor de tandarts?

Wat is nu eigenlijk een goede tandarts? Een specialist die technisch zo goed is, dat problemen aan het gebit snel en vakkundig opgelost worden? Of een iemand met een persoonlijke insteek die zorgt dat je niet bang bent van de tandarts, zodat je 2x per jaar voor controle gaat en problemen met jouw gebit voorkomt? Deze vraag kwam op onze keukentafel te liggen. Wat denkt u?

De metafoor "Tandarts" komt vaker voor in AVAfit blogs. Dat werkt goed om iets vreemds uit te leggen. Indien je de tandarts vergelijkt met een HRM professional zie je veel overeenkomsten. De professionals uit de P&O-wereld zullen dit herkennen, maar hebben medewerkers aan tafel of managers die advies vragen dit wel in de gaten?

Happy New Year!!

Wij wensen u een gelukkig en FIT 2012!
Of zoals ik onlangs iemand spontaan hoorde zeggen: Dat iedereen dit jaar kan lachen, ook diegenen die dat in 2011 niet konden........ (stemt tot nadenken).


Lees onze blogs en raak geprikkeld. We hopen op uw reactie (onderaan de blog).