zondag 14 december 2014

De Chinese Muur stort in!

De Chinese muur afbreken? Ach, dat is natuurlijk overdrachtelijk bedoeld. Het gaat om het afbreken en van regeltjes, wetten en (zekerheids)voorschriften die ons voorspoed beloven en onze risico’s zouden vermijden. Al die regels vereisen controle op handhaving en creëert zo een log en inflexibel systeem van handelingen die niets bijdrage aan het eindresultaat. Op deze wijze ontstaat een land voor nietsdoeners en controleurs, die de controleur van de controle controleert om alleen het “vinkje” op de cover-your-ass lijst te kunnen plaatsen. Want stel je voor dat jouw baas je controleert.

Het afbreken van een muur gaat niet in één dag. Toen er in 1989 bekend werd dat “de muur was gevallen”, stond de echte muur er gewoon nog. Met bijlen, mokers en pikhouwelen werd er op de muur gebeukt. Onder luid gejuich werd de muur stukje bij beetje afgebroken. Vrijheid, ruimte en mogelijkheden zaten achter die muur….. Dus vooruit!!!
Het afbreken van de muur vol regels, wetten, en voorschriften wordt in stand gehouden door controleurs, ambtenaren en toezichthouders. Zij zien geen enkele reden om uit die muur te stappen, want zij verdienen hun brood er mee en “eten er goed van”. Maar zij zijn wel de reden waarom we ons moeten schikken aan hun nukken en ideeën over een beheersbaar systeem.

woensdag 10 december 2014

De homo coöporatus.



We zouden met recht onze soortnaam homo sapiens op aan kunnen passen: homo coöporatus. De samenwerkende mens zou ons beter typeren dan de denkende mens. Geen enkel levend wezen op deze planeet werkt namelijk zoveel samen met zijn soortgenoten als wij. 
Al deze mensen, in al deze mijnen, staalfabrieken, elektriciteitscentrales, olieplatforms, transportbedrijven en alle infrastructuur eromheen hebben stuk voor stuk een minuscuul aandeel in die enorme productieketen die uiteindelijk uitmondt in dat simpele potloodje in jouw bureaula. Wie dat eenmaal beseft, kan nooit meer naar dingen kijken met zijn mond dicht. Want wat voor het potlood geldt, geldt voor nagenoeg alles om ons heen. (Rob Wijnberg)

vrijdag 18 juli 2014

Druk, druk, druk........ (bah!!!!)

Na een aanzienlijke blogger-stilte ben ik er weer met een aantal nieuwe eye openers in de vorm van AVAfit blogs. In de afgelopen tijd zijn onderwerpen zoals "kanteling", "nieuwe zorg" en "innovatie΅ voor mij dagelijkse kost geweest. Hele interessante thema's, maar het ontbrak mij de tijd om nieuwe ideeën en inzichten op papier (lees in een blog) te zetten. Had ik dan zo druk, druk, druk? Zo ja, dan bied ik mijn excuus aan. 
Maar ........ er breken betere tijden aan, want volgens Elizabeth Kolbert: No time. Why are we get so busy?  had ik het helemaal niet zo druk.

Elizabeth laat ons eerst kennis maken met Keynes: 'Volgens hem, was de negentiende eeuw zo'n stortvloed van technologische innovatie-"elektriciteit, benzine, staal, rubber, katoen, de chemische industrie, de automatisering en de methoden van massaproductie"-dat een verder ontketende groei onvermijdelijk was. De omvang van de mondiale economie, voorspelde hij, zou zevenvoudige toenemen in de volgende eeuw, en dit, in overleg met steeds meer "technische verbeteringen," de vijftien urige werkweek inluiden." Volgens Keynes Keynes zou het in  het komende tijdperk weliswaar nog meer overvloed geven, maar tevens een grotere uitdaging vormen. Wat wat doe je met je tijd als er zo weinig behoefte zou zijn aan arbeidskrachten. "Het was aan diegene die "de kunst van het leven zelf" konden waarderen, schreef hij, want die zouden "kunnen genieten van deze overvloed."